Schprih und Huigärte

Dr Hiesl hot mit sing Holzseage bum Kiefar-Dunelar zwei Kloftr Holz gseaged und glei gschidded. Iez isch des a gonz a gschlachts und kliebegs Holz gwea, es isch grad a Froid gwea zum Kliebe. Iez hodda z'viel kleine Schbriedla gmacht. No isch die Mathild kumme und seidt: „Du brüchschs it so klei mache, ih ho a groaß Loh.” Bschosse, wie dr Hiesl gwea isch, git a i sing oberbayerisch zrugg: „No war's a gscheida gwen, du hetscht gheiratet.”

Am Uinatsbach, bu Bachars Babischte kut a groaße, spindldiira Fremda, tüet de Babischt ündr dr Tiir fast uf d’ Sidde drucke, goht reacht wündrgeal dur d' Gaschtschtube, nochad d' Schtieg omma nüf, schtealzed domm ummanond, daß bas bis ra heart. Noch am Wiehle kut a widr ra, lüeged ummanond und goht no uf de Babischt züe und froged reacht ibrheble: „Haben Sie auch Quartier für bessere Gäste?” Babischt schtriecht hofele ibr sing Kneblbart, lüeged dean hagre Gascht mit sing Phantasietracht vu omma bis ünda a und seidt no ziemle beas: „Sis schu, abr deara wie du bischt, kummed bu is uf d' Huinzebohne!”

Dr Drüdeslar vu Birgsöu isch mit am kherege Niggl huim dixled. As isch Schtocknacht gwea, abr kurz voarem Hüs siechta a dr Holzbiig an heallere Bleaz. Wie na nächr kut, rohled des us deam healle Bleaz: „Ih bi a Gaischt und kui komota!” No hodda schu gmerkt, daß hindr deam Lilach sing Ölte dinn isch, ja mit so nammas hobba de Jock it vrschrecke kinne. No hodda gseidt: „No düet es schu, ih ho schu denkt es sei ming Ölte.”

Isakars Ludwig isch z` Holdewang und dr lang Wiinar z' Biberalp Alpmeischtr gwea. Iez bu dr Alpreachnüng em Herbst hend die zwii allad a wink eng mitanond khedd. Dr Wiinar hod schu a bizle a Bier khedd und ischt halt it allad glei mitkumme und do hod dea allad so a uifältege Amerküng khedd: „Ih bi noit im Bild,” oder „wie isch des gwea, ih bi it em Bild.” Wil a des allbot seidt, isch dr Ludwig zmohl narred woare, nimmt a ölte Fuirwehrtafl vu dr Wond weg und höut die em Wiinar ibr de Grind. Wie dea nochad dean Rohme um de Hals khedd hod, no hod dr Isakar gseidt: „Abr iez bischt im Bild.”

Dr Knittl Schteffes hot mit sing Schwester, dr Resl, a Wallfahrt vo Holzge uf Loretto gmacht, des ibrs Mädelarjoh und dur de Schperbah. Z' Lorete hobba i allna Kappla öu a Wiele beatet und a gwissa Druck hod se noch der lange Füeßreis z'merked gmacht. No isch se weile hindr Kappla numm a die Brennessla hi und hod de klei Noatdurft gmacht. Wo se nochad wiedr iss Doarf ring löufed, merkt se zmohl, daß all Liit wo ne na vrkumme sind, umlüeged und lached. Iez hod'ses gmerkt, daß se de Rock ündr de Rücksackrieme vrklemmt khedd hod und weile hod ses gricht. Ja des halb blutt Fidle hod rüs glüeged khedd und se isch fuirroat woare. No pfutzged se de Schteffes a: „Du Suhlalle, hedsch des doch au gmerkt und nüd gsaidt.” No
hod dr Schteffes so drecked glächled und gmuit: „Ih ho ja it gwißt, wie du die Wallfahrt vrschbroche hescht.”

Schmiedlars Liese und sing Wib, d' Luise, hend de Schallhammar als Kurdirektor it mige und iez will dea no Birgarmeischtr weare. As trifft se, daß d' Luise ebbas em Vrkehrsamt z'tind hod und wo se rtis kut am tindre Schteffl vrschlipft und schu uf em Fidle hocked. Nammar hilft dr vu hinda üf und wo se widr schtoht, seidt se weile: „A reachts Vrgealts Gott”, und drzüe no: „es hetts it brücht, ih wär schu allui iifkumme.” Se hend no a etle belanglose Zuig ghuigartet und zmol seidt dr Schallhammar: „Frau Übelhör, im Frühjahr sind Neuwahlen und da hoffe ich auch auf Ihre Stimme.” D' Luise lüeged dean a wink gschbässeg a und muit no: „Ih ho doch Vrgealts Gott gseidt und ibregens bi e doch uffs Fidle gfalle und it uf de Grind.”

Dr Hose-Fieß vu Sünthof isch allad mit am moards Buschl Hosa ibr dr Aggsl i all Täler kumme zum Hüsiere. A hot a güete Waar khedd und öu ziemle gwißt, was die Liit a so wend. Iez ischa öu zu Zillelars Löuran z` Ringang kumme, hod det sing Pack Hosa uf de Tisch gwoarfe und muit, se soils rüssüeche. Ja ma hod öu a Rooß khed und zum Bomme hobba meischtens so Hosa us am Holzarlode gnohme. Hoddes um d` Qualedäd odr um d' Greaße dräht, des weiß ba it, uf alle Fäll hod se it gwißt was se neahme soll. „Nimm halt die”, hod dr Fieß gseidt, „des isch sing Gschmack.” Do isch abr d' Löura üfgange und muit: „Des weiß ih bessr as du, was ming Maa fran Gschmack i de Hose hod, zudeam hod ming Maa an eigene Gschmack i de Hose und ih ho d’ Näs öu allad nächer dra.”

Dr Prinzregent isch uf dr Jagd do gwea und do isches passiert, daß uina a Simelars Schopftoar mit Griide higschriebe hod: „Isa Prinzregent isch... und noch deana Pünktle nuiz mea. Bärtesse Done und dr olt Neaßlar sind z' Nacht mitanond huim und hend des glease. Se sind a Wiele schtong bliebe und bu dear lotschege Schtroßefünzl hend se schu a ziitlang brücht. Z'mol seidt dr Bärtessar: „Fir des, was du iez grad denkscht, kinnt ba di weages Majestätsbeleidigüng glatt a Johr ingschbeere.”

Dr „Bigott-Gigar” vu Sünthof sei amol reacht kronk gwea. Ja, a sei schu fascht ohne Vrschtond do gleage. Wo na wiedr züenem seal kumme isch, hocked sing Schwester neaben Bett und uf em Tisch siechta, daß do a Kriiz und zwoa brennede Kerza schtonded. No hodda se a wink üfgricht und seidt: „So, so, hend dr de Vrreckar-Hondwerkszuig schu heagricht, des kaschte alls abrumme, dean Gfalle tüe'ne niemede.”

Ir Reschtratio sind a etle Walsar und Oberschtdoarfar bianond ghocked und wiil ba se kennt hod, hobba se gegesiddeg a wink üfzoge. Hanse-Karle und no uina sind eabar stämmege Walsar gwea. Wo ba se so hoachzuicht, isch ba öu uffs Teifl-hole kumme. No hod dr Wannebür geseidt: „Weischt, worum uib dr Teifl noit gholed hod?” Wiil se des it gwißt hend, hod dr Wannebür gseidt: „Ibr d' Bearg sindrm z'schwär und dur's Tal rüs hodda se gschämt mit ui.”