Millstotze uf ar Sennalp
Vu nuizehhündrtseachzeh bis nuizeh bi’ nih bu Banese (Urban Jochum, Erstersteiger der Trettachspitze, 1853) i’ dr Biergsöü hinda Hiertebüe gweache. Mine Fretzbleatz sind am Anatswold huß vum „Engeschtaal“ bis a’ d’ Schüel na und braits bis zu Petre Heinriche num, und uina zwischba dr Biergseibelar Käppi und ’m Easchbah domm gweacha. Zu dear Zit wo die Gschicht wo ih vrzelle will, bassiert ischt, hot dr Hofar vu dr Ritte de Easchbah khett. Käsed und Umtriebe händ ’n zwoa Fehla vum Hofar mit am Senne, namens Anton Sins (Sinse Done) - a suprwullena Sündrdoarfar, so um de zwuinzge rum mag a gweache sing.
Und Hofars Hans, a lediga Büe vu nar Hofars Fehle, isch öü mit hinda gweache. Hofars Hans isch so olt gweache wie nih und wenn ih mit ’m Vieh uf Banese Tail am Easchbah domm gweache bi’, isch Hans die maischt Zit bu mir hünda, odr ih i’ dr Sennhitte domma gweache und ho ’m Senne bum Käse züeglüeged, odr ih ho, wenn mier d’ Fehla an Kochleffl'i’ d’ Händ druckt händ, ’m Molkesiedrekessl gschtoared. Drumm ho nih öü die Gschicht mit deam Rohmfreassar mitkriet. Wenn ih a Jägar wär - wur beldr mancha wo dees liest, schmunzle und „Jägerlatein“ sage.
Zu dear Zit, wo dees bassiert ischt hot ba ’m Easchbah no kui Zentrefuge khett, drum hot ba ’m Kealar dünda d’ Mill i’ de Schtotze zum Rohm asetze üfgschtellt. ’m Kealar sind zwie Schräge gschtonde, uf deana zwie fümf Santemtr schtarke und vier Metr lange Läde druf. Uf deana Läde sind siebe Schtotze neabanond gschtonde und uf die Schtotze hot ba zwoa Dachlatta gled und wiedr a Schicht Schtotze druf gschtellt und deanweag vier ibranond; die Latta sind hined und diened zeche Santemetr ibr d’ Schtotze üssegschtonde. Zmol amol - a nam Moarge - als dr Senn de Fehla d’ Schtotze vum Kealar brocht hot - seached die zwoa, dass bu zwie Schtotze a fufzeh bis siebzeh Santemetr braita Schtraife abgrohmed gweache ischt. Uf dees hi goht a moards Rätslrothe vu dr Hittebelegschaft a - und ab deam Moarge - sind all’ nochfolgende Däg a baar Schtotze abgrohmed gweache. „Do dünda goht es um!“ händ ahebe die zwoa Hofars Fehla gseit. Ufjedan Faal - die zwoa - hätt ba mit drizeh Roos numma ’n Kealar aije brocht, Hans und ih, - mei! - mir sind doa eerscht ning Johr olt gweache, mir händ halt an Boge urn d’ Kealarschtieg gmached. Bloas „Sinse Donen“, dean zwillchene Sündrdoarfar, hot dea Easchbachgaischt it us dr Rüe brocht, dea hot gseit: „Dear Sach’ gang ih uf de Gründ und flack amol a baar Nächt’ ’n Kealar aije.“
A deam druffolgende Obed hot Done a baar Huinzeschwinga vu nam Däseschit ra klobe, hots uf uir Site gschpitzged, hots’m Kealar dünda i’d’ Querfüega vu dr Bachbollemür klocked, hot Keerza druf gschteilt und isch bum züenachte mit Löüsack und Goltr ’n „Duifschtondasitz“ gange. Die eerschte dri Nächt’ sind riebeg vrloffe. Abr i’ dr vierte Nacht wierd es i’ dr Schtotzegegend üngriebeg und es breckled und kleckled als ob kleine Schtuile oder Meartlbreckle uf de hindre Lade vum Schtotzetiesch, rafalle däte. Done hot dees khert, hot i’ die Richting glüeged und siecht wie a Ratz hindrse us am Füegeloh’ schluift und ruckwärds ibr d’ Bachbollemür uf de Schtotzetiesch rarütsched und ibr die Latteschtumpe wo zwischba de Schtotze rüsschtonded, zu de obere Schtotze nüfklimmt. Uf’m Schtotzerond hot a se dreht, isch mit ’m Schwonz, wie a Oma, wänn se de Goglhopfdaig mit ’m Zaigefinger us dr Schissl schtriecht und de Finger abschleapfed, ibr d’ Mill heagfahre und hot de Rohm vum Schwonz abgschleapfed. Und deanweag ischt dea Easchbachgaischt an halbe Summr lang um d’ Millschtotze rumdrippled, bis a Hofars Hanse und mir i’ na sealzimmrede Falle gange ischt.
letzt soll mir bloas kuina kumme und sage: „Dea Ratz sei a dumma Siech gweache!“