Schprih und Huigärte

Lonzars Hans isch als Büe viel bum Luzianessar ibr dr Gasse dined gwea. Do hod a amol dohuim vrzelld, daß ba bum Luzianessars Josefe noch em Easse a gonz a Ewigkeid beadde dei, a Vatrünsr fir de Gschdoarbene, firs güed Weaddr, firs Roß und Küeh, fir Kälble, daß se grote sodded, ja sogar fir Henne, daß isr Hergodd die ja güed lege lohd, ja, no viel mea, des heard garid üf. D’ Müeddr, Lonzars Käddr, hod dean Hüshold bum Luzianessar mea as wie güed kennd, no hod se gmuid: „Ja, mei, ded wenn i easse mißd, no däd e voarem Easse an Roasekronz beade.“

Büechene Max isch mid em Vieh i de Reageweida gwea, no kud so a Sunndagsturischd mid ar moards Londkarde i de Händ und froged de Max: „Ich möchte gerne auf das Gaißhom, ist das sehr gefährlich?” No hod dr Max dean vu ünda bis omma aglüeged und muid: „Und wie, do goschd bloas sowidd nüf as wie d’ Küehpladdra gend, no vrfellschd id.”

Büechene Max isch mid em Vieh vum Mahdartal ibre Hangede-Geare i de ündre Reageweid üezoge gwea und ma isch a wink schbähd is Koblach nüf kumme. Voar dr Hidde warded a gonz a dire Bschlägare, wo na sowieso schu id mige hod. Die schwädzd öu a uim Drumm. Se will öu no ibrnachd bliebe und moan zum Vieh lüege. Ma hod se do ghedd und dr Max isch am Moarge ziemle frei üfgschdonde und will grad us dr Hidde gong, no merkd die des und riefd em glei noche: „Wo gosch de schu hi, kane do id mid?” Do drehd a se halbe um und seid gonz sear: „Ih müeß is Mahdartal umme und de Burmende hoibe healfe, do kasch du id mid, die mieged nuiz Dirs*.”
* nuiz Dirs = nichts Dürres

Büechene Max hod mankmol schu reachd bolleg sing kinne. Do kud öu amol a Hearrischa, dea hod bu sing Wiib, dr Käddr i dr Gündsoy, loschierd. A isch bis i Drift üe gloffe und hod de Max kenne leane welle. Max hodden id kennd und dea schwädzd allad ane hi. A isch garid uf en inggange und lod en schdong. Dea brobierds nohmol und muid: „Sie haben aber einen schönen Bart, Herr Math.” Zerschd isch a schu schdudzeg woare, will dea sing Name weiß, abr no drehd a se halbe um und seid gonz rohleg: „Mir sind öu schu mea Hoor am Fidle vrfühled, as dir am gonze Grind waxe kinned.” No machda kehrd und gohd. Wie Käddr no vrzelld hod, sei dea Gaschd huimkumme und häb weldeg brogled: „Mit Ihrem Mann hab ich mich fabelhaft unterhalten.”

Adlarwirda Karle isch i dr Reschdratio ghocked mid meahn’ra, ündr ondrem öu dr Füehründrneahmar und Kohlehändlar Schwendingars Rüedolf. Ma hod anond uf de luschdeg Wiis ghänsled. Dr Karle hod de Rüedolf weags em Ronze* a wink bloged. Zmol gid dr Rüedolf widr zrugg und froged: „Dean blöue Kumpf, wo du im Gsichd hoschd, dean müeschde doch all Däg eabar naß füeddre, daß a gar a so glidzged.” Dea Schbruh hod em Karle id so güed gfalle, wo na schu a bizle masseg rüs gid: „Du Beaddlar, du nodega, du hedschen ja id amol vrmiege.”
*Ronze = dicker Bauch